Dzień Świra;)

Wczorajszy dzień obfitował w ekstremalne przeżycia.
Z samego rana zostałam zaskoczona przez budzik dzwoniący w pokoju Starszego (o 6.00). Starannie ów dźwięk zignorowawszy udało mi się jeszcze trochę pospać. Kiedy poczłapałam na dół, do kuchni, czekało na mnie śniadanie przygotowane przez syna (płatki na mleku, kawa i sałatka owocowa)...i była bym chyba zeszła z wrażenia, gdyby nie to, że dla złagodzenia szoku, natychmiast nie poinformował mnie, że sobie to śniadania nie zrobił...a do szkoły się śpieszy;).
Następnie czekała mnie część artystyczna w wykonaniu Młodszego. "-Mamo mamo coś ci dam" - wymruczał pod nosem po czym rzucił we mnie laurką i zwiał pod stół razem ze swoją ospą;).
Na obiad była pizza i to zamówiona przez telefon...horror jak dla mnie. A to dla tego, że kiedy tylko wrzuciłam do gara kluseczki serowe, Młody poinformował mnie że właśnie wylał na siebie sok...na siebie i na podłogę w salonie. Zanim go przebrałam (ospy nie można moczyć), kluseczki zamieniły się w budyń.
Kiedy rodzinka zajadała "kupną" pizzę, postanowiłam odpisać na wiadomość z galerii. Tjaaaa. Internet szlag trafił.

Żeby ukoić nerwy powlokłam się do pralni w calu pokonwersowania z żelazkiem. TRRRRACHHH... w momencie włożenia wtyczki do gniazdka strzeliły bezpieczniki w całym domu. Okazało się, że kotka zeżarła kabel od żelazka....wieczorem bałam się wchodzić do wanny przekonana, że zamiast wody z kranu poleci kwas solny;).

Na szczęście w pracowni nic nie wybuchło, nie rozlało się ani nie poplamiło. Mogę więc dla ukojania zmysłów pokazać nową herbaciarko-szkatułkę z lawendą:

Chwale sie też prezentem jaki dostałam od Starszego. Dorasta mi syn... Nareszcie mam piekny kubek do herbaty z wygodnym uszkiem i osobistego kota...a fiołki muszę nauczyć sie pielęgnować, bo nie umiem.