Obudzić się do życia

Jak ważne jest posiadanie hobby przekonałam się już dawno ale dopiero teraz mogłam w pełni docenić siłę iskierki rozpalonej w czyjejś duszy.

Kiedy mój tata zachorował i okazało się, że nic już nie będzie takie jak kiedyś a większość wielkich planów przestała być możliwa do zrealizowania patrzyłam na moją mamę. Jak powoli, z miesiąca na miesiąc niknie pod szarą peleryną. Poza życiem. Poza światem. Sama jak nigdy dotąd. Przywiązana do domu grubym sznurem.

To takie chwile, kiedy nie wystarczy wizyta  dzieci czy przyjaciół. Nie wystarczy rozmowa przez telefon ani słowa otuchy, choćby nie wiem jak szczere.

I wtedy wpadłam na pewien pomysł. Znając zamiłowanie mamy do Matki Natury, wiedząc jakie ma magiczne dłonie postanowiłam zrobić jej prezent. Kupiłam filce, zapięcia do broszek, mnóstwo kolorowych nici, koralików i drobiazgów jakie kochają rękodzielniczki i zasypałam tym rodzicielkę. Z zaskoczenia. Bez namawiania, psychologicznych wstępów w stylu „a może byś…”

Bo to musiało zaskoczyć samo. Bardzo samo. Tak jak bardzo sama czuła się moja mama.

I nagle wyjrzało słońce. Czas się odmienił. A kiedy patrzę w oczy mamy znowu widzę ten blask jaki towarzyszył mi przez całe życie.

Niech trwa. Kocham Cię mamo. Bardzo.

Dziękuję też wszystkim, którzy ośmielili moją matulę do tego, by wyszła ze swoimi broszeczkami do ludzi. Jeśli nie ona to przynajmniej jej czary-mary będą podróżowały po świecie :)

Lela