Pozwól pożreć siebie przez prawdę.

Zawsze, gdy opuszczasz uporządkowaną, bezpieczną przestrzeń, zawsze gdy wchodzisz w nieznane - towarzyszy Ci jego cień. W leśnych, nieucywilizowanych, nieoswojonych ostępach naszej natury - pojawia się nasz odwieczny przeciwnik. Nie został nim niepowstrzymany niedźwiedź, ani bezwzględny ryś. Tylko wilk, którego natura, tak jak i ludzka, zdawała się być zawsze równie dwoista i niejednoznaczna co nasza... Tu, na wąskiej ścieżce samopoznania. Gdy znane nam maski, przetestowane schematy, powtarzalne sytuacje zostały daleko za twoimi plecami - tu, nasz mroczny bliźniak, nasz dziki brat - spogląda na Ciebie z ciemności. Czujesz ten wzrok na plecach i drżysz… Czy odważysz się stanąć z nim oko w oko, czy świadomie zejdziesz ze ścieżki i podejmiesz wyzwanie? W końcu będziesz musiał. Wilk jest wytrwałym tropicielem, upartym łowcą, dobrym obserwatorem, zna twoje słabe punkty, szybko uczy się Ciebie. Drżysz bo nie spotykasz się w lesie z dziką bestią, tylko ze świadomym przeciwnikiem. Czego dowiedział się o Tobie wilk, że tak bardzo boisz się mu spojrzeć w oczy? Jaką prawdę o Tobie niesie w sobie, że umiesz już tylko uciekać? Czy przeciwstawił twojej słabości odwagę i siłę? Twojej samotności - stado? Czy ujawni, że twoja pozycja, twoje zasługi to tylko pozory? Twoja ‘wolność’ to jedynie strach przed bliskością? Twoje sukcesy, którymi tak się chełpisz - zapijasz w samotności wprost z butelki? Poprawiasz resztki swojej godności. Przeczesujesz dobrze przystrzyżone włosy. wygładzasz marynarkę… W końcu nawet w odmętach własnego chaosu, nawet w sytuacji, gdy utraciłeś resztki kontroli nad sytuacją - nazywasz się Kowalski i jesteś człowiekiem. W czym takim może być lepszy od Ciebie taki Wilk? Wilk zna swoje miejsce i wartość. Wilk zna swoją rolę w stadzie. Ci z którymi poluje, to Ci z którymi je, przy których śpi, którym ufa, do których może stanąć plecami. Wilk troszczy się o tych, którzy w boju osłabli. Jest spokojny, gdy wszyscy są syci. Ma czas pożegnać z czułością tych, którzy na zawsze zamykają oczy, bawi się, gdy czas się bawić, walczy - gdy trzeba walczyć. Czy to nie dziwne, że właśnie zwierzę, tak bardzo szanujące stadną hierarchię stało się dla nas synonimem dzikości i wolności? Może to jest właśnie wyzwolenie? I może tego właśnie pragniesz… ? Prawdy. Naturalności. Autentyzmu. Drugiej istoty, którą nie zmylą pozory, która przyjmie Ciebie takim jakim jesteś? Może dlatego Wilk tak uparcie Ci towarzyszy? Może dlatego dopomina się uwagi. Może dlatego tym bardziej się boisz, im bardziej przed nim uciekasz. Zostań. Poddaj się. 

Pozwól pożreć siebie przez prawdę. 

Może Kowalski w Tobie musi umrzeć, żeby stał się człowiek. Może musi Ciebie pożreć bestia, może musi wygrać bestia, żebyś przebudził się Ty.

Tekst - Moonah
Szkatułka - Lela

Wilczy kuferek w galerii. Zapraszamy :)