Obudź w sobie kobietę!

W Stolicy powstawało wiele sklepów. Niektóre były całkiem normalne, jak te z ubraniami, pietruszką czy kompletami naczyń kuchennych. Były i takie, gdzie z przodu szyldu dodano lśniący przymiotnik „MAGICZNE” i wtedy było wiadomo, że peleryna, pietruszka czy kociołek będą sprzedawane niezwykle tajemniczo i po wielokrotnie wyższej cenie.
Istniał też trzeci rodzaj sklepów. Księgarnie. Do tych wieśmę zawsze ciągnęło i nie było mowy, by przy okazji wizyty w Stolicy przynajmniej jednej czy dwóch nie odwiedziła. Nie mogło też wieśmy zabraknąć na targach książki, organizowanych każdej wiosny. Biegała od straganu do straganu eksplorując tłum z impetem właściwym małym, filigranowym osóbkom o bardzo ostrych łokciach. Tu zagadała, z tamtym pożartowała trochę, gdzie indziej dygnęła ślicznie poczęstowana firmowym pierniczkiem, by w końcu zatrzymać się przy kramie jednej z czołowych pisarek literatury kobiecej. Najwidoczniej autorka właśnie promowała najnowsze dzieło, bo wokół niej kłębił się rój podlotków chciwych autografu złożonego utalentowaną dłonią. Wieśma ciekawie zerknęła na książkę, której rozliczne egzemplarze pokrywały stosami cały stragan. „Obudź w sobie kobietę”. Tytuł wypisany ostrą czerwienią wrzynał się w okładkę na której przedstawiono autorkę siedzącą na złotym tronie. Po szeroko otwartych oczach można było poznać, że to właśnie owa obudzona kobieta. -Czemu ona trzyma nogi na mężczyźnie leżącym u stóp tronu? -Margo wstrzeliła się pytaniem w niewielki fragment ciszy między popiskiwaniem dziewcząt. Obwiedzione czernią oczy pisarki spojrzały na wieśmę pobłażliwie. -Bo to prawdziwa kobieta. Królowa depcząca jarzmo zniewolenia!
-Ojej...-wyszeptała zafascynowana wieśma. -I co potem?
-Potem uwalnia się spod tego jarzma. Wszystko jest opisane w mojej książce. -autorka wyjęła wolumin z rąk Margoloty i na pierwszej stronie złożyła autograf pełen zawijasów. -Proszę. Myślę, że ci się przyda. Są w niej wskazówki jak stać się prawdziwą kobietą.
Wieśma bąknęła cichutkie „dziękuję” i wycofawszy się spoza zasięgu Obudzonej na chybił trafił otworzyła książkę. „Gesty stosowane przez mężczyzn, zachowania potocznie okrzyknięte >rycerskimi< mają na celu ukształtowanie w kobiecie przekonania, że jest istotą słabą i zależną od męskiej dominacji. Od popularnego otwierania drzwi przed niewiastą jest już bardzo blisko do zamknięcia jej w domu i skazania na egzystencję ubezwłasnowolnionej kury domowej...” Margo zachichotała cichutko i przewróciła parę kartek chcąc sprawdzić jak obudzić swoją zniewoloną kobiecość, ale słysząc gniewny głos wybijający się kontraltem nad bezosobowy szum, uniosła wzrok znad książki.
Bruk zaściełały „Obudź w sobie kobietę”,wysypujące się barwną rzeką ze skrzyni upuszczonej przez autorkę.
-Nie widziałeś głupcze, że ta skrzynia jest ciężka?! -krzyczała na zdziwionego Smoka, osaczonego teraz przez tłum wściekłych niewiast. -Jak mogłeś pozwolić, by kobieta sama dźwigała taki ciężar?!
-Nie prosiła pani o pomoc. -Smok wzruszył skrzydłami.
-Prosić?! Co za bezczelność! -prychnęła pisarka. -Sam powinieneś się domyślić!
-Nie chciałem dać pani do zrozumienia, że jest pani istotą słabą i uzależnioną od męskiej dominacji. -kły zalśniły w ironicznym uśmiechu, gdy Smok skłoniwszy się dwornie minął krąg zacietrzewionych panien i powolutku poszedł w stronę zachodzącego słońca. 

Obraz pochodzi   galerii: http://jessibeans.deviantart.com/