Ogrodnik

We wsi mieszkał ogrodnik. Nie byle jaki! Taki ogrodnik z aspiracjami, że hoho! Co miesiąc pocztylion dostarczał mu wolumin z nowinkami ogrodniczego świata mody, nasionami egzotycznych roślin i rycinami królewskich założeń parkowych.
Ogrodnik uzbrojony w lekturę i sekator od lat wprowadzał w czyn pomysły wielkich kreatorów a sąsiedzi odwiedzali go chętnie podziwiając wymyślnie powystrzygane krzewy i drzewa o mozolnie uformowanych koronach, tak inne i ciekawe w porównaniu do drzew w otaczającej wioskę puszczy.
Aż pewnej nocy przyszła wichura. Potężne dęby trzeszczały, młode sosny kurczowo trzymały się ziemi złotawymi nićmi korzeni, brzozy oplatały gałązkami swoje młodsze siostry, chroniąc je przed rozszalałym żywiołem.
Rano okazało się, że niemal wszystkie formowane i przycinane przez ogrodnika drzewa leżały pokotem, krzycząc w niebo bryłą rozdartych korzeni, złamanych pni i okaleczonych gałęzi.
Margo przechodząc mimo domu ogrodnika, zatrzymała się, ze współczuciem patrząc na pobojowisko.
-Nie rozumiem...-wzdychał ogrodnik. -Las pozostał niemal nietknięty a moje drzewa...sama tylko zobacz..Były dla mnie jak dzieci...-bezradnie rozłożył ręce.
-Dzieci, które kształtowałeś wbrew ich naturze. -wieśma uśmiechnęła się smutno. -Kazałeś im rosnąć tak, jak ty tego chciałeś. Jak mogłeś oczekiwać, że staną się silne? 

Autorem obrazu jest Marcelle Milo Gray