Przygoda ze świecą.

Spokojnie. To nie jest blog od lat 18.
Swego czasu nabyłam bardzo fajne zapachowe świece. Czasem coś mi odbija i lubię sobie fundnąć luksusową terapię kojącą zmysły. Kieliszek wina, kąpiel z dodatkiem piany albo oleum jakiegoś i świece. Nad głową, przez okienko połaciowe migają gwiazdki. Szał ciał i uprzęży. Otóż nie zawsze.
Historia mrożąca krew w żyłach - bynajmniej nie primaaprilisowa.
Naszło mnie wczoraj na ową aromaterapię. No i sobie jedną świeczkę zapaliłam, wlazłam do wanny i rilaks uskuteczniam. Światełko wyłączone, płomyczek entuzjastycznie pełga...
Nagle...Pssssss....Następuje odgłos, jakby ktoś gasił świecę mokrymi palcami. Pyk.Płomień zgasł. Dodam, że faktycznie, zgasł tak, jak gaszony wilgotnymi opuszkami palców. Bez dymu. Psssyk i już. Siedzę w tej wannie po ciemku, oczy wytrzeszczam i tak jakoś mi nieklawo. No ale przecież nie wyskoczę i gołym zadkiem do sąsiadów po pomoc nie polecę (raz że zimno, dwa, że sąsiedzi do przystojnych nie należą).
Po jakiejś minucie (która wydawała mi się trwać mniej więcej ze dwa stulecia), jak nic mnie nie zaczęło dusić, tudzież nie czułam lodowatych palców na ramieniu, zaczęłam myśleć. I wymyśliłam. Serio.
Zawsze wiedziałam, że mózg w stresie lepiej działa. Po prostu dzień wcześniej gasiłam świeczki chlapnięciem wody. Najwidoczniej krople wilgoci otorbiły się gorącym woskiem i całość zastygła. Teraz, gdy wosk się rozgrzał, kropla wody wypłynęła i zgasiła knot. Eureka!

Pierwsza z serii pisanek "biżuteryjnych". Kolejne znoszę w bólach.

I jeszcze coś co od wczoraj za mną chodzi....

Przynieś mi wszystkie me strzały
Przynieś również mój łuk
Obawiam się, że możemy ich potrzebować
Nim minie noc.
Dawniej świat pełen nadziei
Ten świat nie jest tym,który znaliśmy
Ostatnie światło jakie tu świeci
Jest między mną a tobą
Pozostawieni sami sobie
W świecie z kamienia
Nie jesteśmy sami
Kiedyś wierzyłam w anioły
Były wszędzie gdzie spojrzałam
Łagodna dłoń prowadziła mnie
By dać więcej niż wzięłam
Lecz umierałam po tysiąc razy
Patrząc jak te anioły upadają
Ich samotne oczy wciąż mnie nawiedzają
Pomścimy je wszystkie
Przynieś mi miodu i przynieś piwa
By pomogły nam przetrwać ponownie tę walkę
Dobry los będzie nas opromieniał
Razem wygramy
I nigdy nie złamią naszego ducha
Nigdy nie wycofamy się i nie uciekniemy
I powstaniemy,wciąż silniejsi
Gdy staniemy zjednoczeni.
Więc przynieś mi wszystkie moje strzały
Przynieś również mój łuk
Obawiam się, że będą nam potrzebne
Nim noc dobiegnie końca.

(tłumaczenie - Sedzio)