1001 Nocy

Właściwie nie nocy co dni, ale 1001 to by się zgadzało. Tyle trwało lakierowanie tego kufra. Ornament wynalazła moja mama na torebce do pakowania prezentów. W tym sęk, że papier był gruby jak skóra nosorożca i w dodatku woskowany. Przyklejanie go (nie dawał się namoczyć skubany) to był horror. Lakierowanie - armagedon.
Wydaje mi się jednak, że warto było, tym bardziej, że te esy-floresy mama mi własnoręcznie powycinała. Chwała jej i cześć!

Do budki szpaków wprowadził nam się dzięcioł. Co prawda z ornitologią mam styczność wyłącznie podczas pieczenia kurczaka, ale przeszukawszy internet upewniłam się, że on Ci to jest!

Pewnie miał dość Anglików którzy tłumnie Białowieżę nawiedzają ze sprzętem wszelakim do podglądania przyrody.
Wprowadził się tak dynamicznie, że pozostałości po poprzednich lokatorach fruwały po całym podwórku. Pewnie odreagowywał stress...
ps. Będę teraz miała do kogo się zgłaszać, jak mnie najdą głupie pomysły. Dzięcioł mi je skutecznie z głowy wypuka.