Odblokowałam się

Postanowiłam dać do opublikowania moje opowiadanie. Duża w tym zasługa Daisy i Kaliny, które ze mnie siłą ten tekst wyciągnęły. No i przybyła mi motywacja, żeby skończyć te moje wypociny, bo bohaterowie w różnych nader nieciekawych sytuacjach zastygli i pewnie już "nerw ich szarpie" na autora.....
Co miesiąc będzie ukazywał się jeden rozdział +ilustracja. Trzymajcie kciuki, żeby mi starczyło samozaparcia i bym nie pomordowała moich bohaterów w połowie misji.

"(...)– Późno już, śpij spokojnie! Cokolwiek się stanie, zawsze będę przy tobie siostrzyczko!
Wyszedł pośpiesznie, cicho zamykając drzwi za sobą.
Patrzyłam za nim aż ucichły kroki na korytarzu. Za chwilę usłyszałam jak pod drzwiami staje jeden ze strażników. Podeszłam do okna i otworzyłam je na oścież. Wiatr zachybotał płomieniem gasząc świecę. Stałam oddychając głęboko chłodnym powietrzem. Wpatrywałam się w mrok nocy. Księżyc zaszedł. Bezgwiezdne niebo wydawało się ciężkie i obce. Wsłuchiwałam się w plusk rzeki pokonującej spiętrzenie przy niedalekim młynie. Nawet psy ucichły i nic więcej nie mąciło bezdennej ciszy. Uśpiony, obojętny świat nie widział jak płaczę. (...)"