Olany poniedziałek w Hobbidomie

Lany Poniedziałek na szczęście już za nami i na szczęście suchą stopą przechodzony. Barbarzyński to zwyczaj, szczególnie na początku kwietnia, gdzie i tak sopel z nosa mi zawsze wisi. Dodatkowo „złota polska młodzież” zbrzydziła mi już dawno tą staropolską tradycję stosując nader nikczemne rozwiązania, do których należy wylewanie wiader wody z okna na piętrze (stań draniu przede mną twarzą w twarz), dodawanie do wody śmierdzących specyfików..etc. Nie będę tu opisywać wszystkich przypadków bo a nóż „złota polska młodzież” się zainspiruje i będzie na mnie (choć wydaje mi się, że interesują ją blogi o innych treściach i tu nie zaglądają).

Na szczęście w domu udało mi się przeforsować fakt niezbity, że polewane były i być powinny wyłącznie panienki na wydaniu. Ja, jako podwójna mężatka (nie na raz, żeby nie było niejasności) podwójnie się zdezaktualizować w temacie polewania raczyłam i NIE ŻYCZĘ sobie olewaną i polewaną być. O!

No dobrze.Obiecałam Wam nie tak dawano wrócić do tematu krasnali ogrodowych. Otóż, idąc za modą postanowiliśmy i naszym ogrodzie postawić rzeźbę. Oczywiście w ogrodzie przed Hobbidomem nie stanie ani Świątek ciosany siekierką ani tym bardziej plastikowy krasnoludek. Naszych drzwi będzie pilnował jeden z poddanych Durina. Wyrzeźbienia podjął się mój tata a żeby nie zapomniał o obietnicy podarowałam mu na Wielkanoc pisankę „przypominajkę”

Krasnoludzka pisanka