Zbieracz selektywny

Jestem zbieraczem. Zbieraczem selektywnym. Mam to we krwi.

Tata przynosił ze spacerów kieszenie pełne znalezionego złomu który potem upychał w wielkiej szafie stojącej w korytarzu. W szafie w końcu powyginały się półki a drzwi można było domknąć jedynie na klucz ale swoich skarbów bronił jak lew. Bo przecież taki na wpół zardzewiały gwóźdź na pewno się kiedyś przyda!

Mama i ciocia zbierały dary lasów i łąk. Pachnące zioła, szyszki, patki i patyczki…

Z kolei mnie wystarczyło posadzić przy kupie żwiru, by mieć rodzicielski spokój do następnego wydawania paszy. Bo kocham zbierać kamienie! Takie z zaklętymi muszelkami i żyjątkami o których dawno zapomniał czas. Ale Ziemia pamięta. Otula je kamiennym snem, pozwala mi czytać ich historię opuszkami palców.  W Kotlinie Kłockiej mąż kategorycznie zabronił mi odwiedzania hałdy na której rokrocznie odbywają się zawody szukania minerałów. Wiedział, że utknę. Przynajmniej na tydzień :D Pamiętał wycieczkę do Anglii, gdzie uparłam się zabrać ze sobą połowę plaży. No dobrze. ¼…

I równie kocham zbierać ptasie pióra.

Na ramie mojego łóżka złocą się piórka rudzików, srok i jastrzębi. Do zdjęć pozują pióra czarnego koguta i od niedawna… kruka - za sprawą zaprzyjaźnionej Wiedźmy Zbieraczki. Lena, raz jeszcze dziękuję!

Piór nie mogło też zabraknąć na grafice którą ostatnio stworzyłam.

Szamańskiej. Wilczej. Bardzo mojej.

Tak mi w duszy gra. Właśnie tak.
Lela