Królewski Architekt

Były Królewski Architekt głośno siorbnął z kubka podanego przez Margolotę. Zaledwie parę dni temu stracił pracę i niesprawiedliwość tego faktu wciąż kąsała jego dumę zawodową. Nawet wizyta u przyjaciółki i osuszenie ze Smokiem gąsiorka samogonu nie utuliła wezbranego morza żalu. Tylko łeb go rozbolał i kolejny fakt dopełnił kielich goryczy. Otóż Smok nie miał kaca a Byłego Królewskiego Architekta suszyło potwornie.
-Jak on mógł! -wymownym gestem podał wieśmie pusty kubek i czekając aż ta napełni go sokiem z kiszonej kapusty, rozwinął skrzydła bolesnego monologu. -Wygrywałem wszystkie konkursy, na Akademii miałem najlepsze noty, Cech Architektów przyjął mnie z otwartymi ramionami, niemal natychmiast nominując na owo prestiżowe stanowisko...a on?! On miał czelność mnie zwolnić! Rok nawet nie upłynął...Co za wstyd i hańba!
-Może czymś mu się naraziłeś. -Margolota podała kubek przyjacielowi. -Wiesz, jacy są Władcy.
-Niczym mu się nie naraziłem! -obruszył się Architekt. -Wykonywałem jedynie swoją pracę!
-Czyli? -zapytał Smok, chrupiąc owsiane ciasteczko i bezczelnie obnosząc się ze swoją bezkacowością.
-Zostałem poproszony o zaprojektowanie nowego oblicza wnętrz królewskiego pałacu. -zaczął Architekt, krzywiąc się na smocze chrupanie, odzywające się nieprzyjemnym echem w obolałych skroniach. -Opracowałem wszystko w najdrobniejszych szczegółach. Od kolorystyki począwszy, na deseniu królewskiej pościeli kończąc. Spędziłem nad projektem wiele tygodni spotykając się z najwybitniejszymi rzemieślnikami i przeglądając najnowsze katalogi. Stworzyłem monumentalne dzieło na skalę światową! -mężczyzna westchnął i upił łyk kapuścianego soku. -I kiedy zacząłem realizować swoją wizję...ON mnie po prostu zwolnił! Wyobrażacie sobie! Miał czelność stwierdzić, że jego wyobrażenie co do pałacowych wnętrz jest inne niż moje! Jakim prawem!?
-Może należałoby z nim przedyskutować owe zmiany, zanim zacząłeś je wprowadzać w życie? -Margolota przerwała krojenie marchwi, zgarniając talarki do bigosu wesolutko pyrkoczącego na piecu. -Spytałeś Władcy choćby o to jakie kolory lubi? Wiesz, jest drobna różnica między sugerowaniem pewnych rozwiązań a narzucaniem swojego zdania.
-Jestem profesjonalistą. Nie mam zamiaru rozmawiać z laikiem na temat swojej pracy! -obruszył się mężczyzna.
-A czy jako profesjonalista nie powinieneś wiedzieć, że każdy ma prawo do swojego zdania? -Smok ukradkiem sięgnął po rodzynki przygotowane do bigosu i dostawszy po łapie drewnianą łyżką udał, że się obraził.
-Nie po to studiowałem tyle lat, by przejmować się zdaniem kogoś, kto nie ma pojęcia o architekturze. Ja Królowi nie mówię jak ma sprawować rządy.
-Czyżby? -zachichotała wieśma. -Wydaje mi się, że cały czas podważasz jedną z jego decyzji. 

Autorem obrazu jest oczywiście prześwietny Alan Lee. Czemu akurat ten wybrałam do zilustrowania bajki? Wyobraźcie sobie minę Króla, któremu Architekt projektuje sypialnię podobną do wielkiej sali Morii ;)