Trochę techniki i....

...i człowiek się gubi. No ale mi wolno. Bo po pierwsze- mam katar a po drugie to nie jestem ani informatykiem, ani programistą ani nikim z tych szalonych ludzi co się na komputerach znają. Ale po kolei. Najpierw to co moją winą i niedopatrzeniem niewątpliwym jest (tu się pokornie w cyc biję, moja wina moja). Włączyłam moderowanie komentarzy. Po co? Po to aby mieć ściągę co dopisujecie do zaległych notatek i w miarę możliwości na owe dopisywanie odpowiadać. Włączyłam i zapomniałam. Ale już pamiętam. I raz jeszcze o wybaczenie proszę.
A że szaleni ludzie są światu potrzebni a znajomość z nimi nader pożyteczna jest to się właśnie przekonałam na swojej skórze, a właściwie na moim komputerze się przekonałam (jeśli cokolwiek bredzę, to przepraszam, ale jak już zaznaczyłam słabuję na punkcie kataralnym a od nosa do mózgu niedaleko). Otóż komputer wrócił z serwisu wprawdzie ze sprawnym ekranem ale za to rozwalonym systemem operacyjnym i niesprawnym napędem DVD ( w tym miejscu wielkie podziękowania dla panów serwisantów ;/ jestem pod wrażeniem Państwa kompetencji). Na szczęście, przed ostatecznym zejściem na zawał (w komputerze mam ważne pliki niezbędne do mojej prawidłowej egzystencji na tym łez padole) uratował mnie jeden z Margonemskich Wojowników odzyskując z dysku wyżej wymienione dane i obiecując, że w następnym tygodniu komputer będzie na chodzie. Czyn to zaiste heroiczny i chwały godzien.

Równie heroicznie (bo znów mam katar i nic mi się nie chce), rozpoczęłam sezon świąteczny.